వాలుకనులదానా ఇటువేపు చూడు మైనా

వాలుకనులదానా ఇటువేపు చూడు మైనా
నీ కోసమే నేనున్నా, నీ రూపమే ఊహిస్తున్నా
అంత శక్తి నాకు లేదనుకున్న, ఐనా నిలువలేకపోతున్న
నీ వడిలో సేదతీరాలని ఉన్నా, నా ఆశ తీరదే ఎంతసేపైనా
విసుగుపడక నిలుచున్న ఎంత ఆలస్యమైనా
నా మీద నీకు ఇంత చిన్నచూపుఎందుకనుకున్న.
నీ మీద నాకున్న ప్రేమ ఎంతైనా
నీ అనుగ్రహం లేకున్న నా బ్రతుకు సున్న

పిడుగువై దద్దరిల్లు

పిడుగువై దద్దరిల్లు
మెరుపువై మారుమ్రోగు
నిప్పువై తగలబెట్టు
నీరువై తుడిచిపెట్టు
సమాజ జీవచ్చవాన్ని
సింహమై పంజావిప్పు
వడిసి పట్టి దెబ్బకొట్టు
మెడఫై తల ఎగిరేటట్టు
లంచగొండి డొక్క చీల్చు
పళ్ళు కొరికి చాచి కొట్టు
32 పళ్ళు ఊడేటట్టు

నాలో ఉన్నది నీవేనా

నాలో ఉన్నది నీవేనా
మన ఇద్దరిది ప్రేమేనా
దీనికి కర్తవు నీవేనా
నా ఎదురుగ దేవత నీవేనా
నీ పూజకి పుష్పం నేనేనా
నా కన్నుల కాంతివి నీవేనా
నీ మేనుకు శిల్పిని నేనేనా
నే కనగల స్వర్గం నీవేనా
ఆ స్వర్గపు దాసుని నేనేనా
ప్రేమకు అర్థం నీవేనా
నీ ప్రేమలొ ఉన్నది నేనేనా
నా మదిలో ఊహవు నీవేనా
ఆ ఊహకు ప్రాణం నేనేనా
దీనంతటికి కారణం కలయేనా
ఆ కలగన్నది నేనేనా

ప్రక్రుతి లాంటి నీ అందాన్ని కననివ్వు

ప్రక్రుతి లాంటి నీ అందాన్ని కననివ్వు
సంగీతంలాంటి నీ గానాన్ని విననివ్వు
నీ మీదనే నా ప్రేమ అనే మాటపై నిలువనివ్వు
నా గుండెపై నీ తీపి ముద్ర పడనివ్వు
నా ప్రేమనంగీకరించి నన్ను బ్రతకనివ్వు

పెనుముఫై చిట్లుతున్ననీటిని చూసి నేర్చుకో పౌరుషం

పెనుముఫై చిట్లుతున్ననీటిని చూసి నేర్చుకో పౌరుషం
రోజా చెట్టుఫై వికసిస్తున్న పువ్వుని చూసి నేర్చుకో రాజసం
బాగా కాయలున్నచెట్టు కొమ్మని చూసి నేర్చుకో వినయం
వెలుగుతూ కరిగిపోతున్న క్రొవత్తిని చూసి నేర్చుకో త్యాగం
సస్యశామలమైన ఫైరుని చూసి నేర్చుకో శాంతం

ప్రియా నమ్మవా నీ మీద నాకున్న ఆపేక్ష

ప్రియా నమ్మవా నీ మీద నాకున్న ఆపేక్ష
ఎందుకు నా మీద నీకంత కక్ష
ఇంకెంత కాలం ఈ పరీక్ష
నిన్నునమ్మించలేక పోయిందే నా దీక్ష
నేనడిగింది కేవలం నీ ప్రేమ బిక్ష
ఇక నాకు లేదు ఉపేక్ష
నీవు కాదంటే నాకు మరణశిక్ష

కమలం విరిసింది నీ స్పర్సతో

కమలం విరిసింది నీ స్పర్సతో
అదరం వణికింది నీ పిలుపుతొ
నయనం అదిరింది నీ చూపుతో
వదనం వెలిగింది నీ రాకతో
మదురం నా ఊహ నీ కలతో

అందమైన కలలన్నీ నిజమైతే

అందమైన కలలన్నీ నిజమైతే
కనడానికి కలలు ఇంక మిగిలి ఉండునా
కమ్మనైన ఊహలన్ని మేడలైతే
మేడలోన ఊహకింక చోటు ఉండునా
ఆశయాల్ని లక్ష్యాన్ని మరచిపోతే
నీ జీవితానికింక అర్థం ఉండునా
సత్యాన్ని తెలుసుకొని కష్టపడితే
నిరాశకు , నిస్ప్రుహలకింక తావు ఉండునా

నా మది నిండా నీ ఊహలే

నా మది నిండా నీ ఊహలే
నా ఊహలనిండా నీ కాంతులే
ఆ కాంతులనిండా నా ఆశలే
నా ఆశలనిండా నా శ్వాసలే
నా శ్వాసలనిండా నీ చూపులే
ఆ చూపులనిండా సందేహాలే
నీవే నన్ను నమ్మకపొతే
నా బ్రతుకు చెదులే

స్నేహంలోని మానవత్వం కొండంత

స్నేహంలోని మానవత్వం కొండంత
స్నేహం యొక్క హృదయం లోతుసముద్రమంత
స్నేహంలోని మాదుర్యం అమ్మ మనసంత
స్నేహంలోని జాలిగుణం చెప్పలేనంత
స్నేహంలోని స్వార్థం అణువంత
నా స్నేహితునిలోని ఈ గుణాలన్నిటి ముందు,
అసలు ఈఫిల్ టవర్ ఎత్చెంత
స్నేహం గూర్చి నిర్వచించడానికి
నా అర్హత కొంత

స్పందనలేని ప్రతిస్పందన కోసం ఎదురుచూడడం వ్యర్థం

ఆకాశంలోని ఇంద్రదనస్సుని తాకాలనుకోవడం
ఉరిమె మెరుపుని చల్లార్చాలనుకోవడం
మచ్చలేని చందమామను చూడాలనుకోవడం
స్పందించే మనసును దూరం చేసుకొని
స్పందనలేని ప్రతిస్పందనకోసం,ఎదురుచూడడం వ్యర్థం

ప్రేమించడం కాదు నేరం

ప్రేమించడం కాదు నేరం
చెలి మనస్సు గెలవడంలోనే ఉంది మధురం
ప్రియురాలు ఎలాగైన
సొంతం కావాలనుకోవడం స్వార్థం
నీ ప్రేమ సఫలమైతె నీ బ్రతుకు సార్ధకం
అదే విఫలమైతె అనుకోకు నీ జీవితం వ్యర్థం
ఇంకా జీవితంలో సాదించాల్సింది అపారం

జగజ్జీవికి అనివార్యం స్నేహం

గుండెలోని విషాద ప్రళయాన్ని
చీమంత చేసేది స్నేహం
హృదయాంతరాలలోని అల్పానందాన్ని
అధికానందం చేసేది స్నేహం
కల్మషమైన కుల మత భేదాన్ని
కూలద్రోసేది స్నేహం
అనుచితమైన ప్రాంతీయ భేదాన్ని
పారదోలేది స్నేహం
కనుకనే జగజ్జీవికి అనివార్యం స్నేహం

త్యాగానికి మారు పేరు, మరో పేరు అమ్మ

సహనానికి ప్రతిరూపం అమ్మ
అందుకేనేమో బరువైన భూబారాన్ని భూమాతకు అప్పగించాడు ఆ దేవుడు
సాహసానికి స్వరూపం అమ్మ
అందుకేనేమో తీవ్రమైన ప్రసవవేదనను తల్లికే మిగిల్చాడు ఆ దేవుడు
మానవత్వానికి మలిరూపం అమ్మ
అందుకేనేమో ప్రతి బిడ్డను తన బిడ్డలాగే భావిస్తుంది ప్రతి తల్లి
వెర్రివాత్సల్యానికి వేరే రూపం అమ్మ
అందుకేనేమో పాపం తలకొరివి పెట్టె అవకాసం కూడా తన బిడ్డకే ఇవ్వమంటుంది
అందుకె త్యాగానికి మారు పేరు, మరో పేరు అమ్మ

ఎగిరే ఎగిరే మువ్వన్నెల జెండా

ఎగిరే ఎగిరే మువ్వన్నెల జెండా
అలసిపోని నీ రెప రెపలే మా ప్రగతికి అండ
తల ఎత్తుకు నిలిచే నిను చూసి
గర్వంతో పొంగిపోతుంది హృదయం నిండా
నీ ప్రతిష్ఠకు వన్నెతెచ్చిన త్యాగమూర్తులందరికి
మా కన్నీటి కుసుమాల దండ
అందుకే మేమంతా నడుచుకోవాలి
నీ ప్రతిష్టకు భంగం కలుగకుండా

వీడ్కోలు

కల కాదు నేస్తం విడిపోతున్నాం మనం.

నమ్మలేక పోయిన ఇది నిజం.

విద్యార్థి జీవితానికి ఇది అరుదైన శాపం.

ఎందుకో ఊహించ లేక పోతున్నాను ఈ దూరం.

బాధపడకు మిత్రమా బోలెడు జ్ఞాపకాలు మన సొంతం.

బౌతికంగా కావొచ్చు మన మధ్య దూరం అనంతం,

కాని మానసికంగా అది అతి స్వల్పం.

జీవిత సత్యాన్ని తెలుసుకొని సాగించు నీ పయనం.

చివరిగా నాది మీది వేసే ప్రతి అడుగు కావాలి విజయం.

బోసి నవ్వుల పాపలు

బోసి నవ్వుల పాపలు
ఆపకండి మీ నవ్వులు
ప్రతిభకు వేయకండి బ్రేకులు
ఆడండి బాగా ఆటలు
ముడుచుకు కూర్చోకండి చేతులు
రానున్నవి మీ రోజులు
వినండి పెద్దల మాటలు
వేయండి ప్రగతికి బాటలు